Posługa lektora
„Lektorem jest wierny, który czyta teksty Pisma Świętego podczas liturgii. Nazwa „lektor” i związana z nim posługa liturgiczna jak na razie w Polsce dotyczy ściśle alumnów seminarium, dlatego inne osoby niż alumni (lektorzy) są nazywani ministrantami słowa Bożego i są upoważnieni czasowo do czytania słowa Bożego tzw. lektor wyznaczony, a nie mianowany.
Zagadnienie to dotyczy przede wszystkim ministrantów starszych, których potocznie nazywamy „lektorami”. Jednocześnie trzeba pamiętać o tym, że na zasadzie upoważnienia funkcję tę mogą spełniać nie tylko mężczyźni, ale także kobiety. W szczególnych wypadkach, gdy na Mszy św. są same dzieci, może to czynić dziecko. Jednak gdy są na Mszy św. dorośli, wtedy ktoś z nich powinien spełnić tę funkcję, gdyż lepiej jest bowiem, jeśli dorośli lub wychowawcy czytają dzieciom słowo Boże niż odwrotnie” (G. Rzeźwicki, Od kandydata przez stopnie ministranta, funkcję lektora i ceremoniarza do animatora, Tarnów 2016, s. 230-231).
W naszej parafii tworzymy grupę kobiet i mężczyzn, którzy pragną aktywnie współtworzyć liturgię poprzez czytanie i śpiew. Okres Triduum paschalnego pokazuje, że w naszej wspólnocie jest wiele osób, które chętnie i dobrze spełniają posługę czytania lub śpiewania Słowa Bożego. Wychodząc naprzeciw tym aktywnością tworzymy w parafii grupę lektorów wyznaczonych, a także kantorów wyznaczonych, którzy czytaliby i śpiewaliby teksty Pisma Świętego podczas liturgii w ciągu całego roku liturgicznego.
Tego rodzaju aktywność i zaangażowanie zwróci jeszcze większą uwagę na wielkość i znaczenie głoszenia słowa Bożego w liturgii Kościoła.