Ołtarz jest jakby miejscem rozwartego nieba, nie zamyka on przestrzeni Kościoła,
lecz otwiera, wprowadzając ją w wieczną liturgię

(Duch liturgii, J. Ratzinger/Benedykt XVI)

 

 

Kierując się twórczym natchnieniem, pragną się przyczyniać do szerzenia chwały Bożej w Kościele świętym, niech zawsze pamiętają, że chodzi tu o pewnego rodzaju naśladowanie Boga Stwórcy i o tworzenie dzieł służebnych kultowi katolickiemu, zbudowaniu wiernych i pogłębianiu ich pobożności oraz formacji religijnej (Konstytucja o liturgii świętej, Sacrosanctum Concilium Soboru Watykańskiego II 127).

 

Wnętrze krzesińskiego kościoła wypełnia bogactwo symboli. Jeśli pozna się je i zrozumie ich znaczenie, bardziej świadoma stanie się nasza modlitwa i uczestnictwo w liturgii. Cały język liturgii i miejsce jej sprawowania ma nas prowadzić do źródła, do Ewangelii, a przez to być drogą do Boga.

 

Krzyż jest ołtarzem.

Zasadniczo wszystko w kościele zostało podporządkowane krzyżowi. Wchodząc do kościoła  zauważamy najpierw dębowy krzyż w kształcie litery T (tau) znajdujący się na ścianie prezbiterium kościoła. Swoimi ramionami obejmuje on jakby nas wszystkich, a jego popękania symbolizują ludzkie zmagania i niedoskonałości. W krzyż o kształcie litery T wpisany jest drugi krzyż, którego rozświetlona przestrzeń ma komunikować, że nie mamy zatrzymywać się jedynie na naszych poranieniach i cierpieniach, ale trzeba iść dalej, ku światłu zmartwychwstania. Ten drugi świetlisty krzyż wyrasta z tabernakulum, które jest w kształcie świetlistej hostii, wykonanej z hartowanego białego szkła z wygrawerowanymi ornamentami: liść wawrzynu, kwiat lilii i monogram ryby w języku greckim.

Stając w wejściu kościoła i zbliżając się do ołtarza, zauważamy, że kamienna mensa ołtarza wraz ze skrzynią dębową ołtarza stanowi integralną część krzyża. Wpisanie ołtarza w krzyż wskazuje na podstawową prawdę, że to krzyż jest jedynym ołtarzem ofiarnym Chrystusa, na którym zbawił On świat, a dziś uobecnia się tam Jego ofiara podczas każdej Mszy Świętej. Tak czytany przez zgromadzenie eucharystyczne ołtarz prowadzi do dziękczynienia Bogu Ojcu, za otrzymany dar Syna Zbawiciela. Równocześnie pomaga składać swoje życie na ołtarzu Chrystusa, zgodnie z duchem słów św. Grzegorza Wielkiego: Czym jest ołtarz Boży, jeśli nie duchem dobrze żyjących?… Słusznie więc serce sprawiedliwych zwie się ołtarzem Boga.

 

Tabernakulum – Hostia

Cztery symbole:

  1. SŁOŃCE – rozświetlona hartowana szyba przywołuje obraz słońca. Chrześcijanie przyjęli dzień Narodzin Chrystusa od Rzymian, którzy 25 grudnia obchodzili święto Niezwyciężonego Słońca, gdyż właśnie w tym czasie nastaje przesilenie dnia nad nocą. Upatrywali w tym symbol zwycięskiego Chrystusa, który nazywał siebie światłem. Tak więc narodziny słońca zastąpili narodzinami Chrystusa.
  2. LIŚĆ WAWRZYNU – wokół na świetlistej hostii wygrawerowany jest liść wawrzynu – roślina wiecznie zielona, symbolizująca wieczność. W symbolice chrześcijańskiej od pierwszych wieków wawrzynowy wieniec-korona zwycięstwa niesie bogatą treść opisującą zwycięstwo Chrystusa.
  3. LILIA – współtworzy wraz z wawrzynem koronę. Kwiat wywodzący się ze słonecznych okolic perskiego miasta królów, Suzy (por. Est 1,2). W lilii zawarta jest myśl o narodzinach człowieka dla światła. W Palestynie lilię znaleźć można wśród krzaków ciernistych, w których rozwija się bardzo bujnie. Taką lilią jest Maryja. Niepokalanie poczęta zakwitła pośród cierni grzesznego rodzaju ludzkiego. Była pierwszą, która nosiła w sobie Chrystusa-Słońce. Jan Paweł II nazwał Ją pierwszym „tabernakulum” w historii, w którym Syn Boży (jeszcze nie widoczny dla ludzkich oczu) pozwala się adorować Elżbiecie. Kwiaty lilii są również na chuście kopii obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej.
  4. RYBA – przyjęła się w chrześcijaństwie jako znak naszej przynależności do Chrystusa. W środku świetlistej hostii wyryty jest krzyż, złożony z wyrazu ryba w języku greckim. W linii pionowej i poziomej czytamy po grecku ICHTYS (IESOUS CHRISTOS THEOU YIOS SOTER). Każda litera ICHTYS wskazuje na imiona Pana Jezusa: JEZUS CHRYSTUS SYN BOŻY ZBAWICIEL.

Imiona skupione w słowie ICHTYS – RYBA przypominają że w tabernakulum zawsze jest obecny żywy Syn Boży.

Tak wyrażona prawda o tabernakulum,  zachęca nas do uwielbienia i dziękczynienia na wzór naszej patronki Matki Jezusa. Kiedy Maryja wznosi swój okrzyk: Magnificat – Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu, nosi już w łonie Jezusa. Magnificat wyraża duchowość Maryi i prawdziwą postawę eucharystyczną. Nic bardziej nie może nam pomóc w przeżywaniu obecności Boga we Mszy Świętej i w Najświętszym Sakramencie jak postawa Maryi.

Istnieje ponadto głęboka analogia  pomiędzy fiat wypowiedzianym przez Maryję na słowa archanioła i amen, które wypowiada każdy wierny, kiedy otrzymuje Ciało Pańskie (Jan Paweł II, Ecclesia de Eucharistia, 55).

 

Chrzcielnica

Z kamienną mensą ołtarza połączona jest kamienna chrzcielnica przypominająca kształtem kulę ziemską, która połączona z dębową skrzynią ołtarza przywołuje kształt kielicha. Kształt chrzcielnicy – kuli – kielicha zbiega się w tle z promieniującą światłem hostią-tabernakulum.

Przyjęcie do Kościoła, wszczepienie w Ciało Chrystusa dokonuje się przez chrzest. Chrześcijanin zaś, życie swoje rozwija i umacnia wiarę w Kościele spożywając pokarm, którym jest Ciało Chrystusa. To bardzo prosta, a zarazem głęboka katecheza wyrażona w znakach liturgicznych: ołtarz i chrzcielnica stanowią monolit, znajdujący uzasadnienie w Chrystusie, z którego boku wypłynęła krew i woda.

 

Krucyfiks

Na ołtarzu stoi rzeźba ukrzyżowanego Chrystusa wykonana w brązie. Ramiona Chrystusa w geście paschalnego Oranta wznoszą się ku świetlistemu krzyżowi w tle. Projekt rzeźby wykonała Krystyna Solska.

 

Obraz Matki Boskiej Częstochowskiej

Kopia obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej, bardzo wiernie namalowana przez Magdalenę Kuczmę, znajduje się obok krzyża, po lewej stronie w górnej części ściany głównej prezbiterium. Czujne i zatroskane oczy Matki obejmują spojrzeniem ołtarz Syna i przywołują wesele w Kanie Galilejskiej, w czasie którego powiedziała: Zróbcie wszystko cokolwiek, wam powie (J 2, 5).

 

Droga Krzyżowa

W boczną, lewą ścianę została wkomponowana niezwykle wymowna płaskorzeźba Drogi krzyżowej wykonana przez Krystynę Solską. 14 stacji drogi krzyżowej tworzą jedną całość, którą łączy droga stopniowo wznosząca się ku Golgocie.

 

Droga Chrzcielna Polski

W boczną, prawą ścianę została wkomponowana płaskorzeźba pt. Droga Chrzcielna Polski. Płaskorzeźba wykonana w brązie jest symbolicznym streszczeniem  historii chrześcijaństwa na polskiej ziemi. Umieszczona w świątyni pod wezwaniem Matki Bożej Królowej Korony Polskiej, poprzez wybrane postacie, opisuje nasze spotkanie i drogę duchową z Miłosierdziem Bożym począwszy od Chrztu Świętego. Dzieło powstało w 2016 r., z okazji 1050. rocznicy Chrztu Polski i przypadającego Jubileuszowego Roku Miłosierdzia. Autorem realizacji jest Adam Piasek przy współpracy Krzysztofa Sobczaka. Wybrane postacie i teksty:

  • Mieszko I (ok. 931-992) i Dobrawa (X w.)
  • Św. Wojciech (956-997)
  • Sługa Boży ks. Piotr Skarga (1536-1612)

 

BÓG, HONOR, OJCZYZNA

  • Bł. Edmund Bojanowski (1814-1871)
  • Św. Faustyna (1905-1938)
  • Św. Urszula Ledóchowska (1865-1939)
  • Sługi Boże Akwila (1909-1945) i Kajusa (1910-1945)
  • Urszulanki Unii Rzymskiej z Pokrzywna. Zginęły w obronie cnoty czystości.
  • Bł. ks. Jerzy Popiełuszko (1947-1984)
  • Św. Jan Paweł II (1920-2005)

 

(1 zwrotka modlitwy za Ojczyznę ks. Piotra Skargi)

 

JEZUS MIŁOSIERNY

Rzeźby św. Józefa i św. Antoniego

Odnowione rzeźby świętych Józefa i Antoniego znajdują się na bocznych, lewej i prawej, ścianach wejścia do prezbiterium.

Całości dopełnia dębowa podłoga i proste, solidnie wykonane, ławki oraz konfesjonał.

W przyszłości czeka jeszcze na renowację polichromia na drewnianym suficie, pozostałość po ewangelikach, odkryta w trakcie prac remontowych oraz prospekt organowy wraz z emporą chóru.

 

Ornaty

Specjalnie dla kościoła został też zaprojektowany przez Magdalenę Kuczmę zestaw ornatów. Do ich wykonania wykorzystano naturalne materiały najwyższej jakości, a jako elementów zdobniczych użyto m.in. przyszywane ręcznie kamienie. Tworzą one wzory opalizujące, kiedy pada na nie światło podczas celebracji liturgicznej. Symbolika ornatów, ukazana też przez sposób szycia tkaniny, zawiera tradycyjne motywy, np. takie jak winogrono i krzyż, ale także mniej bezpośrednie, jak symbol drogi czy wzrastania.

Warto wiedzieć

Projekt nowego wnętrza kościoła w stylu norweskim otrzymał Złoty medal na Międzynarodowych Targach Sakralnych w Kielcach, SakroExpo 2012.